- SYNTHRONUM
- SYNTHRONUMGraece Σύνθροιον, apud Io. Curopalatem, in Constantino, ubi die Pentecostes in Liturgia turbas ortas este, quod Metropolitae non sustinerent, Syncelli εν τῷ συνθρόνῳ in synthrone praesiderent: subsellium est, de quo etiam Euchologium, ubi, de consecratione Templi, alibiqueve ubi in sanctum Synthronum, post consecrationem Episcopos deferri, ut in eo, veluti Maiestatis throno, sedentes suae auctoritatis se com potes factos agnoscant, consuevisse refert. At Σύθρονος, qui eodem thronô sedet: ut σύνθρονοι θεοὶ, Synthroni Dii, qui et Paredri, de quibus supra.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.